کد مطلب:315750 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201

علمداری حضرت عباس
در كتب مقاتل و تاریخ نوشته اند: علمدار امام حسین علیه السلام حضرت ابی الفضل علیه السلام بود. ملا حسین واعظ كاشفی صاحب كتاب روضةالشهداء در بیان آمادگی لشكر دو طرف در كربلا می نویسد:

عمر سعد به تعبیه ی لشكر پرداخته، میمنه ی نامیمون را در عهده ی عمرو بن حجاج كرد و میسره ی ناسره را به شمر بن ذی الجوشن سپرد و علم را به دست مولای خود داد و آن قلب دل سیاه در قلب سپاه قرار گرفت.

امام علیه السلام با آنكه معدود چند بیش نداشت از كثرت لشكر دشمن اندیشه ناكرده، میمنه با میمنت را نامزد زهیر بن قین بجلی نمود و در میسره ی بایسر حبیب بن مظاهر اسدی را مقرر فرمود و رایت (علم) نصرت آیت را به برادر رشید خود عباس ارزانی داشت و اگر چه جای قلب صدر باشد لكن آن صدر در قلب جای گرفت... [1] .

و مرحوم علامه مجلسی قدس سره از قول تاریخ نویسان می نویسد: «و كان العباس السقاء قمر بنی هاشم علیه السلام صاحب لواء الحسین علیه السلام [2] ؛ عباس سقا قمر بنی هاشم علمدار امام حسین علیه السلام بود». و امام حسین علیه السلام تصریح فرموده كه عباس علیه السلام علمدار اوست آن هنگامی كه قمر بنی هاشم اجازه می خواست كه به میدان رود فرمود:

«یا أخی أنت صاحب لوائی و اذا مضیت تفرق عسكری» [3] .

«ای برادر! تو علمدار من هستی اگر رفتی لشكر من پراكنده می شود.»

در پرتو آنچه تاریخ نویسان نوشته اند اگر شجاع تر از قمر بنی هاشم علیه السلام - غیر از برادرش امام حسین علیه السلام - در لشكر حضرت بود حضرت عباس علیه السلام را علمدار قرار نمی داد.

بنابراین در حادثه عاشورا دومین شخصیت حضرت ابی الفضل علیه السلام می باشد.



[ صفحه 59]




[1] روضةالشهداء، ص 274، چاپ كتابفروشي اسلاميه.

[2] بحارالأنوار، ج 45، ص 40 و 41.

[3] همان.